Πλάνο Εξόδου

Ακολουθούσα τις μουσικές υποδείξεις των περιοδικών του Medi. BA, που εντάξει δεν είναι και πολλές και όχι άγνωστες, τουλάχιστον σε μένα. Αυτό που δεν γνώριζα ήταν η πρόταση του kakofonix για το Πλάνο εξόδου του Νίκου Χαλβατζή.
Το μάτι μου το τράβηξε η φωτογραφία του εξωφύλλου με εκείνη την φιγούρα σε αυτό το τεράστιο κύλινδρο (δεν ξέρω τι είναι ομολογώ) που βρίσκεται υπό γωνία (η φιγούρα όχι ο κύλινδρος) ελαφρά καμπουριασμένη και με λυγισμένο γονάτο. Όπως είναι η εικόνα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν θα πέσει ή αν πρόκειται για μια επίδειξη ισορροπίας a style urbano.  

Το εξώφυλλο λοιπόν με οδήγησε να προμηθευτώ το cd, λάθος τακτική το γνωρίζω, την έχω πατήσει αρκετές φορές από τα εξώφυλλα και στα βιβλία και στα cd, αλλά το ομολογώ είναι αδυναμία μου, είμαι οπτικός άνθρωπος και εύκολο θύμα της εικόνας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως ευτυχώς το περιεχόμενο είναι αντάξιο του εξωφύλλου και πλέον το συγκεκριμένο cd αποτελεί και το δικό μου κόλλημα.

Πρόκειται για μια παραγωγή, που όποιο είδος μουσικής και αν ακούτε θα βρείτε κάποιο κομμάτι -α που να σας αρέσει -ουν. Διευκρινίζω ότι μιλάω για μουσική, γιατί το Acid Atmospheric Drum & Bass Kλαρινομπούζουκο, που είναι στην μόδα αυτή την περίοδο, δεν εισέρχεται μέσα στην κατηγορία για μένα. Γούστα είναι αυτά τα παράπονα σας στην κα Χαρίκλεια Δ. που μου έκανε εφτάχρονη πλύση ους.

Εκτός από τον λυρισμό των στίχων, την ποικιλία ήχων και την διαφορετικότητα των κομματιών εντύπωση μου έκανε επίσης το συνταίριασμα των διαφορετικών χροιών των guest καλλιτεχνών. Το πως η βαριά φωνή του Μιχαήλ δένει απόλυτα με την πολύ γλυκιά της Ηλιάδου παραδείγματος χάριν.
Όχι μόνο στα ίδια κομμάτια αλλά και στο πέρασμα από το ένα στο άλλο. Είναι τόσο έμμετρα συνταιριασμένες οι φωνές και οι ήχοι, που σε καμία περίπτωση δεν σου ξενίζει και δεν καταλαβαίνεις παρά μόνο με πολύ προσεχτική ακρόαση το διαφορετικό ύφος και χρώμα των κομματιών, χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να είναι αρνητικό.

Ο Χαλβατζής ως στιχουργός και συνθέτης των κομματιών κατάφερε να δημιουργήσει δεκατέσσερα διαφορετικά κομμάτια, και μουσικά και στιχουργικά, και το κυριότερο να τα χωρέσει σε ένα cd χωρίς να προκαλεί μπέρδεμα στον ακροατή. Τα κομμάτια σε εκπλήσσουν ευχάριστα, με τις θεματολογικές μεταβολές τους, αν και υπάρχει ένα κοινό ελαφρύ κλίμα "μισογυνισμού" εξ ερωτικής απογοήτευσης θα τολμούσα να πω.

Το Πλάνο Εξόδου είναι κάτι το διαφορετικό από ότι γνωρίζουμε μουσικά και ταυτόχρονα όμως οικείο. Παρόλο που δεν είμαι κριτικός (δόξα το θεό, φτου φτου σκόρδα), ο Χαλβατζής κατάφερε πιστεύω να μας δώσει το δικό του στίγμα παίρνοντας τα καλύτερα στοιχεία από αρκετά μουσικά είδη και βάζοντας την προσωπική του πινελιά να δημιουργήσει ένα cd που μπορεί να γίνει πολύ εύκολα και δική σας εβδομαδιαία (και όχι μόνο) εμμονή.