Clone It...

Θέλετε να κάνετε ένα δωράκι στην αγαπημένη σας. έχετε βαρεθεί τα λουλουδικά, σοκολατάκια, τα χρυσαφικά της Ερατώς. Θέλετε να πρωτοτυπήσετε και να την αφήσετε με ανοιχτό το στόμα και όχι μόνο.  
Μην ψάχνετε άδικα, ιδού η λύση, το πιο πρωτότυπο ερωτικό δώρο, Clone-A-Willy. Υποαλλεργικό, αντιοξειδωτικό, δεν σκουριάζει, δεν γαριάζει, δεν λερώνει. Είναι ευκαιρία κιόλας να της αποδείξετε ότι πιάνουν τα χέρια σας και να βγάλετε και στην επιφάνεια αυτή την καλά κρυμμένη καλλιτεχνική ρομαντική και ευαίσθητη πλευρά σας. Τι καλύτερο δώρο για την αγαπημένη σας από ένα ομοίωμα σε ρητίνη ή σοκολάτα του τρίτου ατόμου στην σχέση σας; Ε,ε,ε;;; Τίποτα...

Η διαδικασία απλή, επιλέγετε την στάση, κάνετε το καλούπι και μετά απλώς το γεμίζετε και Vualá! Μόλις κλωνοποιήσατε το όργανο σας, κάθε κουτί έχει όλα τα απαραίτητα υλικά για ένα ομοίωμα 25 εκατοστών. Η τεχνολογία κάνει θαύματα σήμερα, εκτός από το βρώσιμο (σοκολάτα) υπάρχει και το πλαστικό με δόνηση (οι μπαταριές δεν περιλαμβάνονται), το τελευταίο προτιμάτε από ναυτικούς και νυμφομανείς.

Δεν έχετε σχέση; Κανένα πρόβλημα,πάλι το ιδανικό δώρο για φίλους συγγενείς και γνωστούς, πιο προσωπικό δεν γίνεται. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε και ως press paper ή για διακόσμηση. Ορίστε τι έλειπε από το σύνθετο με τα Swarovski στο σαλόνι. Και όταν θα γεράσετε θα μπορείτε να θυμάστε τα νιάτα σας και να δείχνετε στα εγγονάκια σας πώς ήταν κάποτε ο παππούς τους με καμάρι.

Και φυσικά τώρα και το νέο Clone A Pussy Kit καθώς έχουμε ισότητα. Αμ πώς...

Οι προοπτικές και οι χρήσεις άπειρες αλλά τώρα βιάζομαι για να τις αναλύσουμε όλες, την επόμενη φορά. 

Υ.Γ: Μην ξεχάσετε να δείτε το video, αυτό είναι που ονομάζουμε ευτυχία!!!

 

Η συνέχεια --»

Πλάνο Εξόδου

Ακολουθούσα τις μουσικές υποδείξεις των περιοδικών του Medi. BA, που εντάξει δεν είναι και πολλές και όχι άγνωστες, τουλάχιστον σε μένα. Αυτό που δεν γνώριζα ήταν η πρόταση του kakofonix για το Πλάνο εξόδου του Νίκου Χαλβατζή.
Το μάτι μου το τράβηξε η φωτογραφία του εξωφύλλου με εκείνη την φιγούρα σε αυτό το τεράστιο κύλινδρο (δεν ξέρω τι είναι ομολογώ) που βρίσκεται υπό γωνία (η φιγούρα όχι ο κύλινδρος) ελαφρά καμπουριασμένη και με λυγισμένο γονάτο. Όπως είναι η εικόνα σε κάνει να αναρωτιέσαι αν θα πέσει ή αν πρόκειται για μια επίδειξη ισορροπίας a style urbano.  

Το εξώφυλλο λοιπόν με οδήγησε να προμηθευτώ το cd, λάθος τακτική το γνωρίζω, την έχω πατήσει αρκετές φορές από τα εξώφυλλα και στα βιβλία και στα cd, αλλά το ομολογώ είναι αδυναμία μου, είμαι οπτικός άνθρωπος και εύκολο θύμα της εικόνας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως ευτυχώς το περιεχόμενο είναι αντάξιο του εξωφύλλου και πλέον το συγκεκριμένο cd αποτελεί και το δικό μου κόλλημα.

Πρόκειται για μια παραγωγή, που όποιο είδος μουσικής και αν ακούτε θα βρείτε κάποιο κομμάτι -α που να σας αρέσει -ουν. Διευκρινίζω ότι μιλάω για μουσική, γιατί το Acid Atmospheric Drum & Bass Kλαρινομπούζουκο, που είναι στην μόδα αυτή την περίοδο, δεν εισέρχεται μέσα στην κατηγορία για μένα. Γούστα είναι αυτά τα παράπονα σας στην κα Χαρίκλεια Δ. που μου έκανε εφτάχρονη πλύση ους.

Εκτός από τον λυρισμό των στίχων, την ποικιλία ήχων και την διαφορετικότητα των κομματιών εντύπωση μου έκανε επίσης το συνταίριασμα των διαφορετικών χροιών των guest καλλιτεχνών. Το πως η βαριά φωνή του Μιχαήλ δένει απόλυτα με την πολύ γλυκιά της Ηλιάδου παραδείγματος χάριν.
Όχι μόνο στα ίδια κομμάτια αλλά και στο πέρασμα από το ένα στο άλλο. Είναι τόσο έμμετρα συνταιριασμένες οι φωνές και οι ήχοι, που σε καμία περίπτωση δεν σου ξενίζει και δεν καταλαβαίνεις παρά μόνο με πολύ προσεχτική ακρόαση το διαφορετικό ύφος και χρώμα των κομματιών, χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να είναι αρνητικό.

Ο Χαλβατζής ως στιχουργός και συνθέτης των κομματιών κατάφερε να δημιουργήσει δεκατέσσερα διαφορετικά κομμάτια, και μουσικά και στιχουργικά, και το κυριότερο να τα χωρέσει σε ένα cd χωρίς να προκαλεί μπέρδεμα στον ακροατή. Τα κομμάτια σε εκπλήσσουν ευχάριστα, με τις θεματολογικές μεταβολές τους, αν και υπάρχει ένα κοινό ελαφρύ κλίμα "μισογυνισμού" εξ ερωτικής απογοήτευσης θα τολμούσα να πω.

Το Πλάνο Εξόδου είναι κάτι το διαφορετικό από ότι γνωρίζουμε μουσικά και ταυτόχρονα όμως οικείο. Παρόλο που δεν είμαι κριτικός (δόξα το θεό, φτου φτου σκόρδα), ο Χαλβατζής κατάφερε πιστεύω να μας δώσει το δικό του στίγμα παίρνοντας τα καλύτερα στοιχεία από αρκετά μουσικά είδη και βάζοντας την προσωπική του πινελιά να δημιουργήσει ένα cd που μπορεί να γίνει πολύ εύκολα και δική σας εβδομαδιαία (και όχι μόνο) εμμονή. 

Η συνέχεια --»

Είσαι ότι λές...

Διάβαζα blogs στην τύχη (ελληνικά blogs για να ακριβολογώ) και μου έκανε εντύπωση η βωμολοχία και η χυδαιότητα. Δεν την κατακρίνω στο σύνολο της, σε ορισμένα κείμενα ταίριαζε. Σύμφωνα πάντα με το ύφος του γραφώντα και φυσικά το είδος του post (δεν έχω βρει μια ελληνική λέξη της αρέσκειας μου για να την αντικαταστήσω), σε ορισμένα πάλι ήταν προφανές ότι ήταν αδυναμία έκφρασης με άλλο τρόπο ή απλώς μέσο εντυπωσιασμού.  
Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα πείραμα μεσώ του Google Blog Search, και ορίστε τα αποτελέσματα:

• Results 1-10 of about 381 for 'μουνί'

ενώ

• Results 1-10 of about 135 for 'αιδοίο'
  

• Results 1-10 of about 1,358 for 'αρχίδια'

ενώ

• Results 1-10 of about 98 for 'όρχεις'
  

• Results 1-10 of about 2,510 for 'μαλακία'

ενώ

• Results 1-10 of about 85 for 'αυνανισμός'
  

Πήρατε πιστεύω μια γεύση της συντριπτικής διαφοράς και φυσικά θα συμφωνήσω ότι ορισμένες "κακές-λεξούλες" τις χρησιμοποιούμε με περιγραφικό σκοπό, παρόλα αυτά δεν χάνουν την χυδαιότητα τους.

Δεν είναι θέμα συντηρητισμού, δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με την βωμολοχία, κυρίως στο προφορικό λόγο όμως. Στον γραπτό ομολογώ ότι με επηρεάζουν αρνητικά ως προς την κριτική του κειμένου, παρόλο που επαναλαμβάνω, ότι ορισμένες φορές κρίνονται υποχρεωτικές. Θεωρώ όμως ότι απλά έχει γίνει πλέον ένα είδος μόδας. Γιατί αμφιβάλω αν τα άτομα που γράφουν έτσι, πίσω από την ανωνυμία ενός Username και τα ψηφία μιας IP, απευθυνόμενοι σε άγνωστους, χαμένους πίσω από καλώδια και τα pixel μιας οθόνης, θα εκφραζόντουσαν έτσι στους ίδιους πάλι αγνώστους, IRL (In Real Life) αυτή την φορά, ακόμα και αν αφηγόντουσαν την ίδια ιστορία. Επομένως σε κάποια από τις δύο εκδόσεις τους, αυτά τα άτομα υποκρίνονται κάτι που δεν είναι. Είναι κοινό μυστικό εξάλλου ότι το βρώμικο αρέσει, προσφέρει αμεσότητα και θεωρείται και είδος χιούμορ, συγνώμη όμως δεν θα πάρω.

Τελειώνοντας και επειδή το βλέπω να έρχεται το σχόλιο με την γνωστή καραμέλα ότι οι άνθρωποι είναι χυδαίοι και όχι οι λέξεις, θα σας προλάβω αντιπαραθέτοντας ότι τις λέξεις τις λένε άνθρωποι και το πώς εκφραζόμαστε είναι κάτι ανάλογο με το "είσαι ότι τρως" εν τέλει.

Η συνέχεια --»

Μαύρες Τρύπες

Θεώρησα σωστό να ξεκινήσω κάπως αντισυμβατικά αυτή την δεύτερη έκδοση του Medi. BA Blog.
Mε δανεικές εικόνες, ήχους και σκέψεις, ως ένα είδος δεσμού με το mother ship Medi. BA, πριν απογειωθούμε στο δικό μας εναλλακτικό παράλληλο σύμπαν στα απέραντα σκοτάδια.
Μην τρομάζετε όμως, μόνο στο απόλυτο σκοτάδι μπορείς να δεις όλα τα αστέρια...

Ααα και μην ξεχνάτε...



"Μαύρα πρόβατα γινόμαστε δεν γεννιόμαστε" 

Η συνέχεια --»

Προσεχώς

Μεσολάβησε αρκετός καιρός μέχρι να καταλάβουμε οτι είναι αισθητή η απουσία μας!Η σκυτάλη περνάει απο τον Bizio και την boubouka στην Pecora Nera και στον Lupo Bianco ,μέλη του "Medi. BA Mpakal Team".Μας τουμπάρανε λέγοντας οτι μας "πάνε" και οτι έχουν όρεξη να συνεχίσουν.Τους πιστέψαμε αφού δέν χαμπαριάσανε μετά το τρίωρο μαστίγωμα και ορίστε τα έργα τους!(ανακαίνιση του blog) και όχι μόνο!Καλή μας συνέχεια...

Η συνέχεια --»

Πριν το τέλος

Το κλείσιμο του Medi. BA Blog αποφασίστηκε μετά από πολύ σκέψη και μελέτη. Οι λόγοι αποχώρησης του από την ελληνική blogόσφαιρα παραμένουν ακόμα σκοτεινό μυστήριο για το κοινό.

Μερικοί αναφέρουν ότι κλείνει μετά από πολυάριθμες ανώνυμες απειλές για ανελέητο σοδομισμό των δημιουργών του, άλλοι αναφέρουν ότι κλείνει υπό το βάρος των μηνύσεων για το copyright του περιεχομένου. Έχει ακουστεί βεβαίως, ότι ο κύριος λόγος είναι ότι μας τελειώσαν τα ναρκωτικά και ως εκ τούτου και η έμπνευση για να συνεχίσουμε το έργο μας.

Προς το παρών το Medi. BA Blog δηλώνει “No Comment” και ότι σε μερικές μέρες θα εκδοθούν οι επίσημοι λόγοι για την αποχώρηση του. Αν βεβαίως είστε τόσο ανυπόμονοι μπορείτε να προσθέσετε και εσείς το δικό σας σενάριο (τα κάνουμε συλλογή).

Η συνέχεια --»

Παράκληση...

Παρακαλώ μην μου πατάτε το “μυαλό” και κυρίως μακριά τα ποδάρια σας από τα “θέλω” μου!!!

Η συνέχεια --»